Dbaj o zdrowie!

Pozwól, że ci coś powiem. Nie zawsze byłam osobą zdyscyplinowaną i zdeterminowaną, jaką jestem teraz. Był czas, kiedy nawet nie wiedziałam, kim jestem ani czego chcę od życia.

Dorastałam pomiędzy dwoma światami. Przez cztery lata dzieciństwa mieszkałam w Europie i uczęszczałam do międzynarodowej szkoły. Było to środowisko różnorodne, wymagające i pełne okazji do nauki. Ale kiedy wróciłam do Japonii i zaczęłam naukę w gimnazjum, wszystko się zmieniło.

Japoński system edukacji nie miał nic wspólnego z tym, co znałam. Czułam, że nie pasuję nigdzie. Nie umiałam dostosować się do sztywnych zasad ani do oczekiwań, że po prostu mam je przyjmować bez pytania. Przetrwałam gimnazjum, ale w liceum… poddałam się.

Rzuciłam szkołę w pierwszej klasie. I przez długi czas moje życie było kompletnym chaosem.

Nie miałam celu, nie miałam ambicji, nie miałam pojęcia, co robić ze swoją przyszłością. Żyłam bez celu, bez dyscypliny, bez sensu. Aż pewnego dnia dotarło do mnie, że nikt nie przyjdzie mnie uratować.

Wtedy odkryłam świat rozwoju osobistego. Czytałam, uczyłam się, testowałam to, co poznawałam. Odmówiłam pozostania osobą bez celu. Zaczęłam pracować nad sobą, narzuciłam sobie dyscyplinę i w końcu dostałam się do jednej z największych firm technologicznych na świecie.

Pracowałam nad międzynarodowymi projektami, współpracując z zespołami z Indii, Wielkiej Brytanii i innych krajów. Każdy dzień był wyzwaniem, ale nie zamierzałam się poddać. Chciałam udowodnić, że można osiągnąć sukces, nawet jeśli zaczynało się od zera.

Ale życie znów mnie uderzyło.

Zdiagnozowano u mnie poważną chorobę. Nie mogłam tego zignorować. Musiałam odejść z pracy. Wszystko, na co pracowałam latami, wszystko, co zbudowałam, rozpadło się w jednej chwili.

Przez lata moje życie kręciło się wokół leczenia i rehabilitacji. Był to jeden z najtrudniejszych okresów w moim życiu. Ale jeśli czegoś się wtedy nauczyłam, to tego, że nawet gdy świat wali ci się na głowę, to ty decydujesz, czy się poddasz, czy będziesz walczyć.

Dziś zamieniłam cały ten ból w coś większego.

Piszę dla ludzi takich jak ty.

Dla tych, którzy czuli, że nie pasują do świata.

Dla tych, którzy upadli, zagubili się, przegrali niezliczoną ilość razy.

Dla tych, którzy myśleli o poddaniu się.

Bo ja tam byłam. I jeśli ja mogłam się z tego podnieść, ty też możesz.

Moje książki nie są po to, żeby cię poklepać po plecach. Nie są po to, żebyś poczuł się chwilowo lepiej. Są po to, by tobą wstrząsnąć, obudzić cię i dać ci narzędzia, które sprawią, że staniesz się silniejszy, bardziej zdeterminowany i niepowstrzymany.

Jeśli kiedykolwiek czułeś, że świat cię odrzuca, że nie jesteś wystarczająco dobry, że jesteś skazany na porażkę… chcę, żebyś wiedział, że masz jeszcze walkę do stoczenia.

I będę tu, żeby cię pchać do przodu, krzyczeć na ciebie, jeśli trzeba, ale upewnię się, że już nigdy się nie poddasz.