The Gospel of Wealth

ยท Author's Republic ยท เดตเดฟเดตเดฐเดฟเดšเตเดšเดฟเดฐเดฟเด•เตเด•เตเดจเตเดจเดคเต Douglas Harvey
เด“เดกเดฟเดฏเต‹ เดฌเตเด•เตเด•เต
39 เดฎเดฟเดจเดฟเดฑเตเดฑเต
เดšเตเดฐเตเด•เตเด•เดพเดคเตเดค
เดฏเต‹เด—เตเดฏเดคเดฏเตเดฃเตเดŸเต
เดฑเต‡เดฑเตเดฑเดฟเด‚เด—เตเด•เดณเตเด‚ เดฑเดฟเดตเตเดฏเต‚เด•เดณเตเด‚ เดชเดฐเดฟเดถเต‹เดงเดฟเดšเตเดšเตเดฑเดชเตเดชเดฟเดšเตเดšเดคเดฒเตเดฒ ย เด•เต‚เดŸเตเดคเดฒเดฑเดฟเดฏเตเด•
4 เดฎเดฟเดจเดฟเดฑเตเดฑเต เดธเดพเดฎเตเดชเดฟเตพ เดตเต‡เดฃเต‹? เดเดคเตเดธเดฎเดฏเดคเตเดคเตเด‚, เด“เดซเตโ€Œเดฒเตˆเดจเดพเดฏเดพเตฝ เดชเต‹เดฒเตเด‚ เด•เต‡เตพเด•เตเด•เดพเด‚.ย 
เดšเต‡เดฐเตโ€เด•เตเด•เต‚

เดˆ เด“เดกเดฟเดฏเต‹ เดฌเตเด•เตเด•เดฟเดจเต†เด•เตเด•เตเดฑเดฟเดšเตเดšเต

Andrew Carnegie, an immigrant from Dunfermline, Scotland with only a grammar-school education, amassed a fortune in the steel industry the 1800โ€™s to become the richest American in history. Yet Carnegie believed strongly that the wealthy should live modestly, without ostentation, and devote their energies after achieving wealth to finding ways to invest their โ€œsurplus wealthโ€ in ways that benefit the public. Historically, private fortunes were handed down to heirs, with bequests to the state for public purposes as well. Carnegie observed that fortunes were often squandered in self-indulgent extravagance and irresponsible spending and felt such funds would be better put to use to help the poor help themselves and reduce the stratification of the classes. He favored a system of progressive inheritance taxes to help facilitate this distribution, but also felt the best results would be achieved when those that had made the fortunes turned their attention to investing their capital in charitable enterprises that they controlled and even managed. He initially published his controversial ideas in the North American Review 1880 in an article entitled โ€œWealthโ€. It was later re-titled โ€œThe Gospel of Wealthโ€ and published in the Pall Mall Gazette in 1889. It has become the foundation document that sets forth much of the thinking behind philanthropy since his time. It has been called the โ€˜urtextโ€™ of modern philanthropy by Benjamin Soskis, a historian of philanthropy. The article appears here in two versions. The first is a new reading by D. S. Harvey and the second is recording of Carnegie himself.

เดˆ เด“เดกเดฟเดฏเต‹ เดฌเตเด•เตเด•เต เดฑเต‡เดฑเตเดฑเต เดšเต†เดฏเตเดฏเตเด•

เดจเดฟเด™เตเด™เดณเตเดŸเต† เด…เดญเดฟเดชเตเดฐเดพเดฏเด‚ เดžเด™เตเด™เดณเต† เด…เดฑเดฟเดฏเดฟเด•เตเด•เตเด•.

เด•เต‡เตพเด•เตเด•เตเดจเตเดจเดคเตเดฎเดพเดฏเดฟ เดฌเดจเตเดงเดชเตเดชเต†เดŸเตเดŸ เดตเดฟเดตเดฐเด™เตเด™เตพ

เดธเตโ€ŒเดฎเดพเตผเดŸเตเดŸเตเดซเต‹เดฃเตเด•เดณเตเด‚ เดŸเดพเดฌเตโ€Œเดฒเต†เดฑเตเดฑเตเด•เดณเตเด‚
Android, iPad/iPhone เดŽเดจเตเดจเดฟเดตเดฏเตเด•เตเด•เดพเดฏเดฟ Google Play เดฌเตเด•เตโ€Œเดธเต เด†เดชเตเดชเต เด‡เตปเดธเตโ€Œเดฑเตเดฑเดพเตพ เดšเต†เดฏเตเดฏเตเด•. เด‡เดคเต เดจเดฟเด™เตเด™เดณเตเดŸเต† เด…เด•เตเด•เต—เดฃเตเดŸเตเดฎเดพเดฏเดฟ เดธเตเดตเดฏเดฎเต‡เดต เดธเดฎเดจเตเดตเดฏเดฟเดชเตเดชเดฟเด•เตเด•เดชเตเดชเต†เดŸเตเด•เดฏเตเด‚, เดŽเดตเดฟเดŸเต† เด†เดฏเดฟเดฐเตเดจเตเดจเดพเดฒเตเด‚ เด“เตบเดฒเตˆเดจเดฟเตฝ เด…เดฒเตเดฒเต†เด™เตเด•เดฟเตฝ เด“เดซเตโ€Œเดฒเตˆเดจเดฟเตฝ เดตเดพเดฏเดฟเด•เตเด•เดพเตป เดจเดฟเด™เตเด™เดณเต† เด…เดจเตเดตเดฆเดฟเด•เตเด•เตเด•เดฏเตเด‚ เดšเต†เดฏเตเดฏเตเดจเตเดจเต.
เดฒเดพเดชเตเดŸเต‹เดชเตเดชเตเด•เดณเตเด‚ เด•เดฎเตเดชเตเดฏเต‚เดŸเตเดŸเดฑเตเด•เดณเตเด‚
Google Play-เดฏเดฟเตฝ เดจเดฟเดจเตเดจเต เดตเดพเด™เตเด™เดฟเดฏเดฟเดŸเตเดŸเตเดณเตเดณ เดชเตเดธเตเดคเด•เด™เตเด™เตพ เดจเดฟเด™เตเด™เตพเด•เตเด•เต เดตเต†เดฌเต เดฌเตเดฐเต—เดธเตผ เด‰เดชเดฏเต‹เด—เดฟเดšเตเดšเตเด•เตŠเดฃเตเดŸเต เดตเดพเดฏเดฟเด•เตเด•เดพเดตเตเดจเตเดจเดคเดพเดฃเต.

Andrew Carnegie เดŽเดจเตเดจ เดฐเดšเดฏเดฟเดคเดพเดตเดฟเดจเตเดฑเต† เด•เต‚เดŸเตเดคเตฝ เดชเตเดธเตโ€Œเดคเด•เด™เตเด™เตพ

เดธเดฎเดพเดจเดฎเดพเดฏ เด“เดกเดฟเดฏเต‹ เดฌเตเด•เตเด•เตเด•เตพ

เดตเดฟเดตเดฐเดฟเดšเตเดšเดฟเดฐเดฟเด•เตเด•เตเดจเตเดจเดคเต Douglas Harvey