In de jaren 1930 en 1940 heeft de radio het rijk nog alleen. Televisie is er nog niet; louter geluid moet het beeld scheppen. Onder de titel 'Sprekende stemmen 1936 - 1947' heeft Beeld & Geluid in Hilversum een twaalfdelige serie samengesteld die de aanloop naar, het verloop van en het herstel na de Tweede Wereldoorlog op klinkende wijze weergeeft.
In de jaren 1930 in de sfeer gespannen, maar gaat het leven nog grotendeels z'n gewone gang. Er wordt gevoetbald, gedanst en het nieuws uit binnen- en buitenland is gevarieerd. Dat verandert als de oorlog uitbreekt. Dan wordt 'Sprekende stemmen' een chronologie van het oorlogsverloop, aan de hand van het stemgeluid van 'schurken' en 'helden', met een bijzondere plaats voor het Nederlandse koningshuis. Na vele tegenslagen keren de kansen en gloort uiteindelijk de overwinning op leed en geweld. Na de oorlog herneemt Nederland zich en worden de doden herdacht. Maar er wacht een nieuwe oorlog: die in Nederlands-Indië.
Alle geluidsfragmenten in de serie ‘Sprekende stemmen’ worden in- en uitgeleid door radiopresentatoren uit de jaren tachtig, toen deze serie onder de titel 'Stemmen des Tijds' voor het eerst is uitgegeven door het Omroepmuseum in Hilversum. De vertaling van alle buitenlandse stemmen is opgenomen in de toelichting per deel. Klik voor meer informatie naar www.sprekendestemmen.nl.
1 Huwelijk prinses Juliana en prins Bernard (7 januari)
Heilwens door acteur Louis de Vries
Reportage: Willem Vogt (centraalpost)
Paul de Waart (Koninklijk Paleis Noordeinde in Den Haag)
Stadhuis - Huwelijksvoltrekking door burgemeester De Monchy van Den Haag
St. Jacobskerk: voorganger professor Obbink
Inzegening door hofpredikant Ds. Welter
Paleis Noordeinde: balkonscène.
=== Het jawoord ===
De radio pakte op vorstelijke wijze uit bij de reportages van het huwelijk van ons prinselijk paar. Men was zich er volledig van bewust dat het medium het enige directe communicatiemiddel was voor miljoenen in binnen- en buitenland. Via de stemmen van de 'ooggetuige'-verslaggevers was men er bij.
Zo vol als het stond langs de bruidsroute in Den Haag, zo verlaten waren de straten in andere steden en dorpen. Iedereen zat thuis bij zijn toestel of had zich naar een van de openbare luistercentra begeven, zoals die in Amsterdam op de Dam daarvoor waren ingericht. Ook langs de bruidsroute kon het publiek alles per luidspreker volgen. Zo herinnerde zich presentator Paul de Waart, terugblikkend op de historische dag, die niets van een winterse januaridag had, maar veeleer van een 'mei-mildheid'.
Maar nog altijd was die toen al zo populaire radio een steen des aanstoots in de ogen van 'het protocol': verslaggevers waren niet welkom in de trouwzaal van het Stadhuis en de microfoons moesten verstopt worden in verzilverde hulzen. De afstand van bruidspaar tot microfoon was voor een gefluisterd 'ja' rijkelijk groot, maar 't kon nu eenmaal niet anders.
De luisteraars konden echter beamen dat de microfoons hun plicht deden: geen woord is verloren gegaan en zij die goed geluisterd hebben, aldus Willem Vogt, moeten zelfs het krassen van de pen waarmee de handtekeningen werden geplaatst hebben gehoord!
De stoutmoedige, ingewikkelde technische operatie had Vogt de codenaam De Slag meegegeven. Gezien de vele geestdriftige reacties uit binnen- en buitenland zou hij zegevierend tevoorschijn treden uit de strijd. Vooral de Britten lieten zich niet onbetuigd.
Ger Lugtenburg,
producer (in 1987)
======
Kroning koning George VI van Engeland
Radiorede tot de Britse bevolking (12 mei)
King George VI: "Nooit tevoren is het mogelijk geweest dat een juist gekroonde koning op de dag van zijn kroning zijn hele volk in hun huiskamers kon toespreken. Nooit tevoren had de kroningsplechtigheid zo'n diepe betekenis. Want